تنها در خانه

دارم عکسای مشترکمونو نگاه میکنم

از وقتی رفتی حتی یکبار درست ارایش نکردم  که بتونم عکس پروفایل بذارم

وقتی بودی چقد قشنگ بودم

به عکسایی رسیدم که از روی حسم میفهمیدم مال کین نیاز نبود به تاریخشون نگاه کنم

وقتی رفتیم مطب احمدی و واسش گل بردیم اخرین روزای اسفند 93

از اون روزا فقط خاطره استرس از دست دادنت تو ذهنمه

نمیدونستم یک تیکه از منو میککنی با خودت میبری

فکر نمیکردم زندگی بدون تو انقد زهر مار باشه 

فکر نمیکردم نشه جلوی اشکهاروگرفت

نمیدونستم انقد خیرو خوشی از زندگیم میره

ناراحت نشو از حرفام عین حقیقته

درد میکشم این روزا که نیستی

 حتی اگه فرصت نداشته باشی اینجا رو بخونی

از این ببعد اینجا فقط دفتر خاطرات منه

دل نوشته هامو مینویسم

.:حریم امن:. ...